Wywiwad z Mariuszem Tworzydło

ROS: Wiele osób zastanawia się w czym tkwi Twój sekret, czy mógłbyś nam zdradzić jak dogadywałeś się z BMW?
Mariusz Tworzydło: Szczerze mówiąc, nie mam jakiejś specjalnej metody jazdy tym autem. Myślę, że ogólnie moja preferencja aut o klasycznym rozkładzie układu napędowego - silnik z przodu, napęd na tył - miała tutaj znaczenie. Wiem czego się po takim aucie spodziewać, jak traktować je w zakrętach czy wykorzystać na swoją korzyść rozkład masy. Na pewno pomogła też odrobina wcześniejszego doświadczenia z tym autem z innych platform do ścigania się w AC. Chciałbym też rozwiać wątpliwości co do używania asyst, ponieważ kilka razy widziałem opinie, że "topka na pewno jeździ bez TC" - nie mogę wypowiedzieć się za resztę czołówki, ale ja, nie licząc testów przed pierwszą rundą, nie przejechałem ani jednego okrążenia bez kontroli trakcji.


ROS: Który wyścig wspominasz najlepiej i dlaczego?
M. T.: Najlepiej wspominam trzecią rundę na Red Bull Ringu. Pomijając sam fakt, że jest to świetny, szybki tor, powiedziałbym , że udało mi się w trakcie tej rundy w pełni zrozumieć to auto i odblokować jeszcze odrobinę jego potencjału. Pomimo tego, że zarówno w kwalifikacjach jak i przez większość wyścigu bardzo blisko za sobą miałem swojego kolegę z zespołu Carbon Simsport - Kamila Kostyrę - cały czas czułem się pewnie, a w wyścigu wiedziałem, że kontroluję tempo i nie ma szans, żeby Kamil zbliżył się na tyle, żeby zaatakować. Ostatecznie uciekliśmy reszcie stawki o prawie 20 sekund, co pokazuje jak dobre mieliśmy tempo.


ROS: Kiedy zorientowałeś się że masz szansę na wygranie sezonu?
M. T.: O tym, że ogólnie są szanse na wygraną wiedziałem już po pierwszej rundzie, ale pierwsze parę rund walka była bardzo zaciekła z trzema czy czterema kierowcami. Na tym etapie bardziej skupialiśmy się na klasyfikacji drużynowej - moi zespołowi koledzy z Carbon Simsport wygrali sezon Abarth 500 Open Series, czyli prekursora obecnego Open Series i bardzo chcieliśmy ten trend utrzymać. Indywidualny tytuł stał się dużą, rzeczywistą szansą dopiero przed przedostatnią rundą, ponieważ moi główni rywale z różnych powodów zrezygnowali z dalszego ścigania się w sezonie. Na tym etapie wiedziałem, że będzie teraz trochę łatwiej niż w poprzednich rundach i muszę tylko utrzymać dobre tempo, nie mieć żadnych przygód w wyścigach i mistrzostwo będzie moje.


ROS: Jakieś porady dla początkujących?
M. T.: Najważniejsze w takich "słabszych" autach wyścigowych jest żeby wykorzystywać dostępną szerokość toru i minimalizować dystans okrążenia. W zasadzie sprowadza się to do szeroko pojętej linii wyścigowej. Oczywiście najlepiej nauczyć się znajdować ją samemu, ale dobrze jest też podpatrzeć onboard z danego toru w internecie, nawet z innego auta. Dobre opanowanie linii samo w sobie pozwoli przenosić większe prędkości przez zakręty. Dalej to jest już tylko kwestia treningu i eksperymentowania - jak późno można zahamować do danego zakrętu, jak wcześnie można wcisnąć gaz. Warto też zapoznać się chociaż odrobinę z podstawowymi ustawieniami auta, tak żeby być w stanie dostosować auto do swojego stylu jazdy. Ostatecznie budowanie tempa sprowadza się do długich godzin treningu - większość topowych kierowców ściga się od lat i przejechało pewnie miliony kilometrów w symulatorach, dlatego nie ma co się zniechęcać i patrzeć na stratę do topki, a bardziej skupić się na tym, żeby ta strata z wyścigu na wyścig była odrobinę mniejsza.